Werking Specifieke Koolhydraten Dieet
Als we kijken naar ons voedsel zien we dat deze voornamelijk bestaat uit
eiwitten, vetten en koolhydraten. Hoofdzakelijk veroorzaken de eiwitten en
vetten geen problemen. Als we hierna gaan kijken wat het probleem is bij de
ziekte van Crohn, zien we dat de koolhydraten het probleem leveren. We kunnen
ook zeggen dat de disaccharides en de polysaccharides de problemen veroorzaken.
Koolhydraten
Er bestaan verschillende soorten koolhydraten, we kunnen koolhydraten ondervedelen, namelijk:
- Monosaccharides (bevat een enkele suikermolekuul)
- Disaccharides (bevat twee suikermolekulen)
- Polysaccharides (bavat veel suikermoleculen, vaak meer als 1000)
Hieronder geven we een uitleg over deze drie koolhydraten.
Monosaccharides
Monosaccharides bestaan uit een enkele suikermolekuul (saccharide). Onze darmen kunnen deze
monosaccharides precies doorlaten aangezien de darmen precies zo geconstrueerd zijn.
Moleculen die groter zijn dan de monosaccharides, worden door her bloed niet opgenomen. Het
lichaam neemt de monosaccharides direct in het bloed op, dat betekend dat ze niet eerst
verteerd hoeven te worden. Monosaccharides (simpele suikers) komen in de vorm van glucose
en fructose vooral voor in fruit en honing.
Disaccharides
Disaccharides bestaan uit twee suiker molekulen. De disaccharides kunnen niet net als de
monosaccharides opgenomen worden door de darmen. De disaccharides zijn namelijk te groot om door
de darmen geabsorbeerd te worden. In de duodenum (de want van het eerste deel van de dunne darm),
worden enzymen geproduceerd. Deze enzymen reageren met de disaccharides waardoor ze gesplitst
(verteerd) worden tot monosaccharides. Nadat de disaccharides verteerd zijn kunnen ze dus net
als de monosaccharides door de darmwand opgenomen worden in het bloed.
Bruine suiker, rietsuiker, poedersuiker en tafelsuiker zijn een disaccharides (sucrose), hieronder
valt ook de suiker die van nature al in melk zit (lactose). Elk type disccharides heeft een ander
enzym nodig. Lactose heeft zo bijvoorbeeld het enzym lactase nodig en sucrose heeft juist weer het
enzym sucrase nodig.
Polysaccharides
Polysaccharides bestaan uit meerdere suiker moleculen. Wij als mensen zijn niet gebouwd op het
eten van polysaccharides, hierdoor is het voor het lichaam ook moeilijk de polysaccharides om
te zetten naar monosaccharides. Het menselijk lichaam gebruikt twee fasen om de polysaccharides
om te zetten naar monosaccharides. In de eerste fase maakt de alvleesklier vloeistof aan die
door de darmen gespoeld wordt. In deze vloeistof zitten enzymen die de polysaccharides
(zetmelen) splitsen in disaccharides (meltose). Om tot een goed resultaat te komen moeten deze
disacchagarides weer omgezet worden in monosaccharides.
Polysaccharides (zetmelen) zitten voornamelijk in aardappelen, granen, mais, rijst en pasta.
Het probleem
Bij gezonde mensen vinden in de darmen bovengenoemde processen plaats. Deze leveren vaak geen
problemen. Wel is het zo dat onze darmen niet alle koolhydraten goed kunnen verteren omdat de
menselijke darmen daar niet op gemaakt zijn. Het niet kunnen verteren van deze koolhydraten uit
zich dan in brandend maagzuur, winderigheid of een opgeblazen gevoel. Bij een kleine groep
mensen (bijvoorbeeld mensen met de ziekte van Crohn, of mensen die de ziekte van Crohn
ontwikkelen), werken bovenstaande processen niet optimaal. Als de darmen deze processen niet
goed kunnen uitvoeren geeft dit desastreus als gevolg.
We geven een voorbeeld:
Men eet havermout als ontbijt. Havermout bevat een groot percentage aan zetmelen (tarwe). De
zetmelen worden in de darm overspoeld met de vloeistof die in de alvleesklier is aangemaakt. Nu
word het grootste deel van de zetmelen omgezet naar disaccharides (maltose). Omdat er nu een
groottalig overvloed aan disaccharides ontstaat, zijn de enzymen (maltase) niet in staat alle
disaccharides te verteren en om te zetten naar monosaccharides. Nu is het dus zo dat de niet
verteerde disaccharides blijven zitten in de dunnen darm.
Bacteriën in de darmen beginnen de onverteerde disaccharides op te eten, waarna ze een
giftige stof en een zuur achter laten. Deze gassen veroorzaken overdruk in de darmen met als
gevolg dat men gaat boeren en last heeft van winderigheid. De maag raakt hierbij ook ontregeld,
waardoor men last kan krijgen van een brandende keel, kokhalzen en zuurbranden. Deze zuren zorgen
voor grote problemen aangezien ze de darmwand aantasten. Ze tasten de cellen aan die normaal
gesproken de enzymen moeten produceren, deze cellen sterven dus af. Verder is het ook zo dat de
cellen die de normale voedingsstoffen moeten absorberen ook afsterven en zijn de zuren die vrij
komen ontstekingsbevorderend.
De vicieuze cirkel
Nu we het probleem hebben uitgelegd zien we dat we dat dit het begin is van een vicieuze cirkel,
die zeer moeilijk te doorbreken is. Na het proces wat we hierboven beschreven, zal er nog zo´n
proces op gang worden gezet bij elk volgende maaltijd. In de darmen zijn al minder gezonde
darmcellen over, waardoor er ook minder enzymen in de darmen te vinden zijn. Er komen dus nog
meer onverteerde etensresten in de darm met als gevolg dat er ook meer zuur en gas vrijkomt,
waardoor de darmwand nog verder beschadigd wordt.
Na verloop van tijd is de darmwand zo beschadigd dat de voedselopname sterk achteruit gaat, de
voedselabsorberende darmwandcellen zijn vernietigd door voorgaande processen. Als men dus weer
iets gaat eten voert hij zijn bacteriën in zijn darmen in plaats van zichzelf met als gevolg dat
men in gewicht zal afnemen. Er ontstaat op deze manier ook een tekort aan vitaminen en mineralen.
Dit laatste kan chronische vermoeidheid en bloedarmoede als gevolg hebben.
De oplossing is het Specifieke Koolhydraten Dieet
Eet geen complexe koolhydraten meer, hieronder verstaan we disaccharides en polysaccharides.
Het niet meer eten van complexe koolhydraten wil voornamelijk zeggen dat je geen brood, koekjes,
rijst, pasta, crackers, aardappelen, maïs, suikerbevattende en melkbevattende voedsel mag eten.
Het ziet er nu erger uit als u denkt. Maar als men kijkt naar wat men nog wel allemaal mag eten,
is deze lijst ook nog zeer groot. We denken hierbij dan aan: vis, noten, gevogelte,
plantaardige olie,kaas, honing, vlees en fruit. Voor een duidelijk overzicht met wat wel en niet
toegestaan is bij het volgen van een Specifieke Koolhydraten Dieet adviseren we u om naar de
uitgebreide lijst met voedingsproducten te gaan.
Het zal in het begin niet makkelijk zijn het Specifieke Koolhydraten Dieet vol te houden. Maar
als u na enkele dagen of weken begint te merken dat de symptomen afnemen, zal de motivatie om
door te zetten met het Specifieke Koolhydraten Dieet beter worden.
Het is de bedoeling dat men zich wel streng aan het dieet houd. Enkel een keer wat eten wat
verboden is volgens het Specifieke Koolhydraten Dieet kan de symptomen terug laten komen.
Na een tijdje, wanneer de darmen beter gaan functioneren zal je gewicht ook gaan verbeteren. Heeft
men ondergewicht, dan komt men juist aan en heeft men overgewicht dan valt men juist af.
Uiteindelijk zal je gewicht stabiliseren rond natuurlijke gewicht. Resultaten in je bloedwaarden
zal je al binnen een maand merken.
Helpt het Specifieke Koolhydraten Dieet bij iedereen?
Hierop moeten we toch de vraag met een nee beantwoorden. Als we kijken naar mensen die leiden
aan de ziekte van Crohn, weet men aan de hand van onderzoek dat tot 90% van de patiënten
symptoom vrij kan worden na het volgen van het Specifieke Koolhydraten Dieet. Het is dan wel zo
dan men zich wel streng aan het dieet moet houden. Zoals al eerder gezegd kan een koekje al veel
schade aanrichten, en symptomen terug laten komen.
Mensen die leiden aan Colitis Ulcerosa moeten net wat meer geduld hebben, het duurt wat langer
voor het Specifieke Koolhydraten Dieet aanslaat. Bij Colitis Ulcerosa patiënten zien we dat tot
70% symptoomvrij word.